Problematyka migracji, w tym migracji zarobkowych, w ostatnich latach, stanowi jeden z głównych tematów w agendzie społeczno-politycznej większości europejskich społeczeństw. Intensyfikacja procesów migracyjnych i ich różnorodne uwarunkowania spowodowały trudności w jednoznacznym zdefiniowaniu pojęcia migracji. Wielowymiarowy charakter migracji oraz przyjmowanie rożnych perspektyw badawczych sprawiają, że trudno mówić o wyczerpującej i powszechnie przyjmowanej teorii migracji czy koncepcji teoretycznej objaśniającej zjawiska związane z mobilnością. Wokół pojęcia migracji istnieje spore pole do niewłaściwych interpretacji i nadużyć, w zależności od kontekstu. Częstokroć zjawisko migracji mylnie łączone jest tylko z problematyką uchodźczą i nielegalnym przekraczaniem granic. Szczególnie jest to widocznie w kontekście kryzysu migracyjnego oraz fali uchodźców, która nastąpiła w wyniku następstw Arabskiej Wiosny w 2011 r. Przemieszczanie się ludności od czasów jej zarania, jest inherentną cechą rodzaju ludzkiego, motywowaną wieloma czynnikami. Zatem zakres pojęciowy zjawiska migracji zawiera w sobie kilka składowych, tj.:
Naczelnymi powodami migracji ludności są powody ekonomiczne, polityczne oraz turystyczne. Za powody ekonomiczne należy rozumieć migracje zarobkowe, których celem jest zdobycie lepiej płatnej pracy poza granicami kraju ojczystego, a w dalszej perspektywie – poprawy warunków bytowych migranta. Czynnikiem politycznym migracji zazwyczaj są skutki decyzji politycznych, szykany polityczne w reżimach niedemokratycznych, nieprzestrzeganie i/lub łamanie praw człowieka i swobód obywatelskich, konflikty zbrojne, terroryzm, represje religijne, etniczne, etc. Zaś migracje turystyczne zawsze ograniczone są czasowo, a u ich podstaw leży naturalna chęć człowieka do poznawania innych kultur, nacji, itd.
Wzrost liczby ludności na świecie oraz wzrost liczby migrantów stanowić będą jedno z najpoważniejszych wyzwań środowiska bezpieczeństwa w nadchodzących dekadach. Wskazuje na to m.in. Tomasz R. Aleksandrowicz, w książce Kluczowe megatrendy w bezpieczeństwie państwa w XXI wieku. Dla Aleksandrowicza zjawiska demograficzne u podstaw których stoi problem starzejących się społeczeństwach państw wysokorozwiniętych, wysoki przyrost naturalny w krajach rozwijających się i upadłych, będą głównymi determinantami nadchodzących konfliktów na niwie społecznej, ekonomicznej, a w dalszej perspektywie – politycznej i niewykluczone, że militarnej również. Zarysowane pokrótce trendy i wynikające z nich potencjalne zagrożenia bezpieczeństwa w skali makro, na szczęście nie dotyczą Polski oraz większości państw Unii Europejskiej. Należy jednak przypuszczać, iż w nadchodzących latach, sytuacja ta może ulec zmianie. W odniesieniu do bezpieczeństwa krajowego, problematyka migrantów powinna być rozpatrywana w nieco węższym ujęciu. Oznacza to, iż istotniejszą kwestią jest migracja zarobkowa do Polski i wynikające z tego zjawiska potencjalne zagrożenia. Migracje zarobkowe to obok migracji politycznych, rodzinnych i religijnych, jeden z rodzajów migracji wyodrębnianych ze względu na przyczyny migracji. Migranci zarobkowi to przede wszystkim migrujący w celu zarobienia pieniędzy na ogół bez planów pozostawania w kraju przyjmującym na stałe przemieszczający się w celu podjęcia pracy poza miejscem pochodzenia, w którym istnieją wolne miejsca pracy podnoszące w efekcie poziom dochodów i standard życia.
Źródła: