Zbigniew Preisner urodzony 20 maja 1955 w Bielsku-Białej jako Zbigniew Antoni Kowalski jest polskim kompozytorem muzyki filmowej, najbardziej znanym ze współpracy z reżyserem Krzysztofem Kieślowskim. Studiował historię oraz filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Jest autodydaktą, nigdy nie pobierał lekcji muzyki. W 1978 roku rozpoczął współpracę z kabaretem literackim „Piwnica pod Baranami” w Krakowie. Później związany był również z Teatrem Starym w Krakowie. Jest członkiem Francuskiej Akademii Filmowej.
Współpraca z Krzysztofem Kieślowskim
Preisner jest najbardziej znany z muzyki skomponowanej do filmów Krzysztofa Kieślowskiego. Stałą współpracę z reżyserem rozpoczął w 1984 roku muzyką do filmu Bez końca. Razem ze scenarzystą Krzysztofem Piesiewiczem stworzyli Dekalog (1988), Podwójne życie Weroniki (1991) oraz trylogię Trzy kolory (1993-1994). Jego „Pieśń na zjednoczenie Europy” oparta na tekście Pierwszego Listu św. Pawła do Koryntian, 13, przypisywana jest postaci z Trzech kolorów. Niebieski Kieślowskiego i odgrywa dominującą rolę w opowieści. Jego muzyka do filmu Trzy kolory. Czerwony, która zawiera opracowanie polskiej i francuskiej wersji wiersza Wisławy Szymborskiej „Miłość od pierwszego wejrzenia” zdobyła Cesara w 1994. W tym samym roku, Preisner otrzymał nominację do Złotego Globu za Trzy kolory. Niebieski.
Kariera międzynarodowa
Po współpracy z Kieślowskim przy filmie Trzy kolory. Niebieski Preisner został zatrudniony przez producenta Francisa Forda Coppolę do napisania muzyki do Tajemniczego ogrodu w reżyserii Agnieszki Holland. Choć Preisner najbardziej związany był z Kieślowskim, współpracował również z kilkoma innymi reżyserami, zdobywając Cezara w 1996 roku za pracę przy Elisie Jeana Beckera. Zdobył wiele innych nagród, w tym Srebrnego Niedźwiedzia na 47. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie w 1997 za Wyspę przy ulicy Ptasiej.
1 października 1998 w Teatrze Wielkim w Warszawie odbyła się prapremiera „Requiem dla mojego przyjaciela”, pierwszego dużego dzieła Preisnera, które nie zostało napisane na potrzeby filmu. Pierwotnie miało stanowić narrację do kolejnego scenariusza Krzysztofa Piesiewicza i filmu w reżyserii Kieślowskiego, ale po śmierci reżysera stało się dziełem poświęconym pamięci zmarłego. Utwór „Lacrimosa” z tego „Requiem” pojawia się w Drzewie życia Terrence'a Malicka. Kolejny utwór, „Dies irae”, pojawia się w filmie La Grande Bellezza w reżyserii Paolo Sorrentino oraz w drugim sezonie serialu telewizyjnego The Crown.
Preisner skomponował muzykę tematyczną do People's Century, monumentalnego 26-częściowego dokumentu zrealizowanego wspólnie w 1994 roku przez sieć telewizyjną BBC w Wielkiej Brytanii i sieć telewizyjną PBS w Stanach Zjednoczonych. Pracował także z reżyserem Thomasem Vinterbergiem przy filmie z 2003 roku Wszystko dla miłości.
W 2006 roku Preisner wystąpił z orkiestrą wraz z Davidem Gilmourem w koncercie w Gdańsku.
Van den Budenmayer
Van den Budenmayer to fikcyjny holenderski kompozytor stworzony przez Preisnera i reżysera Krzysztofa Kieślowskiego. Preisner powiedział, że Van den Budenmayer to pseudonim, który on i Kieślowski wymyślili „ponieważ obaj kochali Holandię”. Muzyka „autorstwa” holenderskiego kompozytora pojawia się, m.in. w Podwójnym życiu Weroniki.
Czytaj także:
Culture.pl, Zbigniew Preisner
https://culture.pl/pl/tworca/zbigniew-preisner
Oficjalna strona internetowa: https://preisner.com/
Zbigniew Preisner – kompozytor muzyki filmowej